میگویند رئیس جمهوری بود که در سال آخر حکومتش دلش خواست به زندان برود و حال زندانیان را بپرسد، از قضا یکی از مشاوران و ندیمان وی هم در آن زندان مشغول گذران بقیه ی عمر بود ... احمدی در معیت هیات 150 نفره خود از او پرسید: زندان خوش میگذرد . او در جواب عرض کرد: قبله عالم به سلامت من زندانی نیستم بلکه دورکاری میکنم ما به پیشوای خود اقتدا کرده ایم و اردیبهشت 90 را روز به روز و لحظه به لحظه تکرار میکنیم...! احمدی را حاضر جوابی ندیمش خوشش آمد و دستور داد وی را آزاد کنند ...!!! (صاحبان منصب قضا به نتیجه قاطع رسیده و اعلام کرده اند مهمترین مشکل چهارگوشه ایران زندانی شدن این ندیم باهوش هست و شکر خدا مشکل دیگری نیست؟! ) در نهایت احمدی به همراه هیات 151 نفره از بازید زندان خارج شد و احتمالا رئیس زندان همین فردا پس فردا از گم شدن یکی از زندانیان سخن خواهد گفت...